Maikling Kasaysayan ng Barangay Dagatan

Sa himatong ng ilang nabubuhay pang matatanda sa ngayon ay nabatid ang ilang mahalagang bagay ukol sa pagkakaroon ng pangalan ng maunlad at matahimik na baryo ng Dagatan.

Magugunita na noong unang panahon ang nayong ito ay nababalot ng malawak na kagubatan na nagsisilbing tirahan ng mga hayop gubat tulad ng usa, baboy ramo, at magagandang ibon. Dito sa masimsim at matahimik na kagubatang ito ay nagtatago ang mga mangangaso upang mag aliw sa pagdarakip ng mga maiilap na hayop para sa kanilang pagkain. Kasama nila ang kanilang mga sinanay na aso upang mag amoy at maghabol sa mga hayop at itaboy sa mga balatik at iba pang uri ng patibong na sadyang ginawa upang mabitag ang mga hayop na kanilang matatagpuan.

Sa pagdaraan ng panahon, natagpuan ng mga mangangaso and isang maganda, malalim at may malamig ng tubig na lawa sa paanan ng bundok sa gawing ibaba ng nayon. Ang lawang ito ay may lawak na di maabot pukol ng sino mang lalaki na may pinakamalakas humagis ng bato. Sa kanilang pagmamasid ay nabatid nila na ang lawa na ito ay inuman ng mga ibon at hayop , at liguan ng usa at mga baboy-ramo.

Buhat noon, tuwing magbibilog ang buwan kung kalian sa kanilang paniwala ay mapalad lumabas upang mamalakaya, ay nagtityap ang mga mangangaso upang magtagpo tagpo sa may dagat-dagatan upang magdakip ng mga simaron. Mapalad silang nakakahuli at sa pag uwi nila ay kanilang pinaghahati-hatian ang karne. Pati na ang kapitbahay ay may parte sapagkat sa gayong paraan naniniwala sila na magiging mabait sa kanila ang Maykapal sa tuwing lalabas upang mamalakaya.

Sa paglipas ng panahon, naging bukang-bibig na ng mga tao ang dagt-dagatang yaon na sa kalaunan ay naging DAGATAN na lamang ang tawag sa buong lugar. DahiL sa kagandahan ng lugar na ito, dinayo ito ng maraming maraming mga magbubukid buhat sa kung saang dako. Hinawan nila ang kagubatan hanggang dumami nang dumami ang mga tao at naging isang malawak na kumunidad ang pook na yaon. Naging kasabihan na lamang ng mga naninirahan dito na sila ay mga taga DAGATAN. Dahil sa noon ay napakagandang lawa sa may paanan ng Bundok Baklas at Parola.

Subalit ngayon, dahil sa kapabayaan ng tao at kawalang pagpapahalaga sa mga bagay na dulot ng kalikasan, ang naturang lawa ay unti-unting Nawala. Isang balon na lamang ang kasalukuyang nakatayo rito na siyang pinagkukunan ng gamiting tubig ng mga dito ay naninirahan. Sa kasalukuyan ang pook na ito ay tinagurian ng Sangguniang Barangay na Purok DAGATAN LAKE.